Çok merak ediyorum. Hiç mi üzülmez bizleri ötekileştirenler, uğraşanlar, tehtit edenler. Hiç mi düşünmez bir diğerinin hayatını nasıl altüst ettiğini? Bunu gerçekten çok merak ediyorum . Ve bazen öyle zarar veriyolar ki bizlere. LGBTI+ birey olmanın bedeli gerçekten ağır. Ben birisinin kalbini kırsam üzülürüm. Ne bu onlardaki nefret? Anlamıyorum. Stres azaltma diyorum sürekli, çünkü o kadar huzurumuzu bozdular ki, o kadar yordular ki, bunu azaltmayı bilmek bizler için gündelik bişey gibi olmalı. Pratikleşmeli ki ihtiyacımız olduğunda kendimizi şefkatle kucaklayabilelim. Ve yorulsakta vazgeçmeden okumaya öğrenmeye devam. Hatta yazımı Nerd bir şiirle bitiricem:)
Zihnimde bitmeyen bir öğrenme aşkı,
Ellerimde tükenmeyen kalemin mürekkebi,
Masamda sayfa sayfa kitaplar,
Sessiz bir mumun huzurunda,
Umut, inanç, aşk ve bilimin ışığındayım.
Kalbimde şefkat dolu bir sevgi,
Rüyalarımda sevgi dolu insanlar,
Geyim, transım her neysem işte,
Kalbim de var, rüyalarım da.
Sanma ki senden farklıyım.
Özgür Deniz Pınar
